Pandora's Music Box

Vier jaar na de 'traumatische ervaring' Casa Nova durfde Mojo het pas weer aan om een nieuw groot festival te organiseren. Samen met uitvinder en podiumkunstenaar Michel Waisvisz stortte Berry zich volledig op de creatie van een festival met zinnenprikkelend randprogramma. Het muziekprogramma was vooraf bekend, maar niemand - zelfs niet binnen Mojo - mocht weten welke 'verschijnselen' er in De Doelen te zien zouden zijn. In een interview met 3voor12 vertelt Berry:

Als we onze ideeën hadden moeten inbrengen in vergaderingen? Waarschijnlijk hadden ze gezegd: no way, dit gaat te ver!’

Dan staken ze weer het dak van de Doelen in de fik, dan weer laten ze na middernacht een boer zijn schapen over het marmer drijven (tot verbazing van de bezoekers die geestverruimende middelen hadden genomen), er was een grote begraafplaats in gericht voor popiconen en ‘het schaamhaar van Beatrix’ werd geëxposeerd. Een meisje stond in een giga-aquarium met limonade liedjes van West Side Story te playbacken terwijl ze bekertjes volschepte. ‘Ik heb telkens zo verschrikkelijk gelachen. We hadden een ballet van jongens en meisjes die brandende lampenkappen droegen, prachtig was dat. Er waren verpleegsters in witte jasjes. Je kon gerust bij hen op de brancard gaan liggen, dan werd je om 3 uur ’s nachts gemasseerd.’. Pandora werd een groot succes: de tweede en derde editie die volgden verkochten in no-time uit.

Lees meer over Pandora's Music Box in 'Het MOJO-DNA' van Sander Donkers en David Kleijwegt