Niall Horan stond op 28 April 2018 in AFAS voor een concert. Het concert was helemaal uitverkocht en is een van de vele concerten van zijn eigen tour. Het concert werd ook wereldwijd gelivestreamed, en dat maakte het allemaal nog een stuk specialer.
30.04.2018
Zaterdag, 28 April 2018. De dag die ik nooit zal vergeten. Op deze dag kwam Niall Horan namelijk naar Nederland voor een concert, en ik was erbij! Ik had een soundcheck ticket en dat houdt in dat je bij de soundcheck bent, en dat je early entry hebt.
Om 09.00 precies kwam ik aan op het plein waar AFAS gevestigd is. Er stond helemaal niemand. Toen ik iets verder liep zag ik opeens superveel mensen staan. Er waren twee rijen, de ene rij was voor normale tickets, de andere rij voor VIP tickets. Ik sloot aan in de rij en kreeg nummer 47. Na mij kwamen er nog honderden fans bij. Van 09.00 tot 14.00 heb ik in de rij gewacht, de tijd ging supersnel. Soms kon je even de rij uit om bijvoorbeeld te gaan eten of naar het toilet te gaan. Het was allemaal super goed geregeld.
Het was eindelijk 14.00. De mensen met een VIP ticket mochten per 10 naar binnen. Ik was al snel aan de beurt en was superblij. Nadat ik mijn ticket en ID-kaart heb laten zien kreeg ik een bandje en lanyard. We moesten allemaal weer op nummer gaan zitten in de rij voor de deur van de zaal. Onze telefoons moesten we in een plastic zakje doen. Om ongeveer 4 uur mochten wij naar binnen voor de soundcheck. Ik stond derde rij en kon hem supergoed zien. Hij speelde ‘Fire Away’, ‘This Town,’ en ‘You and Me’. Daarna was het tijd voor de vragen. Helaas zat mijn vraag er niet bij maar het was heel leuk om iedereen zo rustig te zien en gewoon naar hem te kunnen luisteren. Hij is eigenlijk zo’n normaal persoon, je kan echt met hem lachen en hij is in het echt nog veel mooier!
Toen de soundcheck eenmaal was afgelopen moesten we naar boven terwijl de Meet & Greets bezig waren. Om ongeveer 18.15 werden we weer op nummer gezet en zo ontstond er een rij. De beveiliging had het heel goed geregeld. We liepen naar beneden en moesten daar nog heel even wachten. Toen de deuren opengingen wou ik het liefst rennen, maar dat mocht natuurlijk niet. Ik heb wel zo snel mogelijk gelopen en het lukte mij om een plek te scoren op de tweede rij!
Om 18.30 gingen de deuren open voor mensen met een normale ticket, de zaal werd steeds voller en op een gegeven moment zag je overal waar je keek mensen, alle stoelen waren bezet en de hele vloer stond vol fans. Rond 10 voor 8 kwam de openingsact op; Julia Michaels. Ik kende maar een nummer van haar maar ik ben na deze avond toch wel een beetje fan geworden. Ze was super goed en ze bleef ons bedanken voor de support. Ze moest zelfs een beetje huilen. Ze eindigde haar optreden met de hit ‘Issues’. Toen zij van het podium ging was het half 9. Niall zou op het podium komen om 9 uur.
De tijd ging opeens heel sloom. Maar toen gingen de lichten opeens uit en kwam zijn band als eerst op, gevolgd door heel wat gegil en applaus vanuit de zaal. Daarna kwam Niall het podium op. Hij begon het optreden met ‘On the Loose’. Ik heb gezongen, gedanst en veel foto’s/video’s gemaakt. Hij zong daarna ‘The Tide’, ‘This Town’, ‘Paper Houses’, ‘You and Me’, ‘Seeing Blind’, en coverde ‘Dancing in the dark’ van Bruce Springsteen. Toen kwam het moment waarop hij ons vroeg om onze telefoon weg te stoppen. Hij speelde Flicker, een liedje die veel voor hem betekend. Hij vroeg ons om te denken aan een specifiek moment. Wij hadden voor dit liedje een fanactie. We hielden een papiertje omhoog met de tekst ‘You’re our flicker of hope’. Na dit liedje zong hij Fool’s Gold, een liedje van One Direction. Daarna speelde hij ‘So long’ op de piano. Het liedje staat helaas niet op het album, het is echt een heel mooi liedje. Daarna zong hij nog ‘Since we’re Alone’ en ‘Fire Away’. Gevolgd door nog een Cover van ‘Crying in the club’. Hij eindigde dit gedeelte van het optreden met ‘Mirrors’. Niall verliet even het podium en kwam toen terug en vertelde ons dat de ‘sad songs’ nu over waren en het tijd was om onze laatste beetje energie op te maken! Hij zong ‘Drag me Down’, ‘Slow Hands’ en eindigde het concert met ‘On my own’. Overal door de zaal zag je oranje ballonnen. Dit was dan ook het laatste nummer, en toen was het afgelopen. Hij bedankte ons, nam afscheid en liep van het podium af. Dit was het mooiste concert wat ik ooit heb meegemaakt!
Terwijl ik dit verhaal aan het typen was, zat ik nog steeds na te dromen over het concert. Want wat was dit een geweldige ervaring die ik nooit meer ga vergeten!